Feloranje schijnen de muren van de wachtkamer me toe. Een kleur die niet bij toeval gekozen is. Je wordt er geheid vrolijk van. Ik neem plaats en naast me gaat nog een dame zitten. Even zitten we allebei te hannesen op onze smartphones. Ergens mijmer ik dat het er verdraaid veel op lijkt dat we […]

Verwachtingen en verveling. Het wil wat. Meer dan eens sla ik mezelf voor mijn kop als ik weer eens te hoge verwachtingen heb en ik teleurgesteld raak over de uitkomsten van het een of ander. Of als ik verveeld raak in het kader van die verwachtingen. Leg de lat eens lager. Niet alleen om jezelf […]

‘Hoe voelt dat voor je?’ is wel een van de lastigste vragen die je me kunt stellen. Naast de vragen wat je plannen zijn voor vandaag en hoe je om wenst te gaan met de rest van je leven. Vragen, vragen, vragen, en ik ondervond destijds al zo’n moeite met opstaan, laat staan ademhalen. De […]

‘Jij hebt zó’n uitstráling!’ riep A. mijn hooggewaarde collega in onze stamkroeg van destijds. Ik vroeg me toen al af of dit hét vervangende signaal was dat mensen je niet rechtstreeks durven te vertellen dat het wel nooit zal klikken met een vent. Maar goed, we waren op pad, het Haarlemse Jazz festival roelde en […]

voornemen (o.; -s), wat men zich voorgenomen heeft, syn. plan, ontwerp: goede, flinke voornemens hebben; een voornemen opvatten; met de beste voornemens bezield. Het is 7:30 uur als ik wakker word. Vaag herinner ik me dat het iets van Nieuwjaarsdag is. Het duurt even voordat het echt goed tot me doordringt. Als altijd rek en […]